چتر ها را باید بست،

زیر باران باید رفت.

فکر را ، خاطره را ، زیر باران باید برد.

با همه مردم شهر ، زیر باران باید رفت.

دوست را زیر باران باید دید.

عشق را ،زیر باران باید جست.

زیر باران باید بازی کرد.

زیر باران باید چیز نوشت ، حرف زد ، نیلوفر کاشت.

زندگی تر شدن پی در پی

زنگی آب تنی کردن در حوضچه ی «اکنون» است...

                                سهراب سپهری با اندکی تلخیص

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: